Konieczność pomagania drugiemu człowiekowi jest wpisana w system prawa i ludzkich wartości. Od wieków pomoc bliźniemu wynikała z potrzeby serca, nakazów religii, z czasem stała się prawnym obowiązkiem państwa. Choć początki opieki społecznej sięgają starożytności, szersze powiązanie jej instytucji z zadaniami państwa daje się zauważyć dopiero w XIX wieku.
Przez wiele stuleci udzielanie wsparcia osobom znajdującym się w trudnych sytuacjach życiowych sprowadzało się do działalności dobroczynnej, a więc również spontanicznej, nieobowiązkowej i często przypadkowej.
Historia polskiej pomocy społecznej, zaczyna się po I wojnie światowej poprzez zawarcie w konstytucji zapisu mówiącego o tym, że „każdy obywatel ma prawo do opieki państwa nad jego pracą, a w razie braku pracy, choroby, nieszczęśliwego wypadku i niedołęstwa – do ubezpieczenia społecznego, które ustali osobna ustawa”.
Pomoc społeczna zwana wcześniej opieką, w kształcie zbliżonym do obecnego, zaczyna się w roku 1923, gdy uchwalona została przez Sejm ustawa o opiece społecznej. Już wówczas za opiekę taką uznano zaspokojenie ze środków publicznych niezbędnych potrzeb życiowych tych osób, które trwale lub chwilowo nie są w stanie uczynić tego własnymi środkami materialnymi lub poprzez własną pracą. Ustawa ta przetrwała ponad pół wieku.
W latach 1945-1990 pomoc społeczna (ciągle zwana opieką społeczną) nadal działała formalnie w oparciu o wciąż obowiązująca ustawę z 1923 r. W latach sześćdziesiątych podporządkowano ją natomiast strukturom służby zdrowia. W roku 1970 utworzono zespoły opieki zdrowotnej, a w ich strukturze wyodrębniono działy pomocy społecznej, których zadaniem było m. in. udzielanie świadczeń materialnych, organizacji pomocy środowiskowej i koordynacji działań.
Nowy etap w polityce socjalnej państwa zapoczątkowała transformacja ustrojowo-gospodarcza oraz uchwalenie w 1990 r. ustawy o pomocy społecznej. Zasadniczy zwrot w stosunku państwa do pomocy społecznej nastąpił z chwilą wprowadzenia zasady państwa prawnego i zmiany konstytucji. Dodatkową potrzebę zmian w zakresie polityki i pomocy społecznej zrodziły przemiany gospodarcze, ustrojowe i społeczno-polityczne.
Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Szczecinku jako jednostka organizacyjna Gminy Szczecinek utworzony został na podstawie uchwały Gminnej Rady Narodowej nr XI/52/90 z dnia 24 kwietnia 1990 r., gdy na kanwie przemian ustrojowych uchwalana była nowa, innowacyjna wówczas ustawa o pomocy społecznej, w której znalazł się zapis, że „do realizacji zadań pomocy społecznej zleconych gminie tworzy się jednostki organizacyjne – ośrodki pomocy”.
Celem działalności naszego Ośrodka jest realizacja zasad sprawiedliwości społecznej poprzez zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych i przywrócenie samodzielności świadczeniobiorców oraz zapewnienie bytu w warunkach odpowiadających godności człowieka.
Od 1990 r. siedziba Ośrodka mieści się w Urzędzie Gminy w Szczecinku przy ul. Pilskiej 3.
Na dzień dzisiejszy w Ośrodku pracuje 21 osób. Nasza kadra to wykfalifikowani specjaliści, ludzie z pasją, praktycy, którzy od lat wspierają osoby potrzebujące – chore, niepełnosprawne, doznające przemocy, uzależnione, ubogie, niezaradne, w podeszłym wieku, samotne, bezdomne, nieporadne w sprawach opiekuńczo-wychowawczych oraz osoby w innych mniejszych czy większych kryzysach. Uważnie słuchamy, dyskretnie wspieramy i pomagamy a także uaktywniamy te osoby oraz wyzwalamy siły tkwiących w nich samych po to, by znaleźć najwłaściwsze rozwiązanie w ich trudnej sytuacji.
Ciągła interdyscyplinarna współpraca z różnymi służbami, stowarzyszeniami i instytucjami m.in.: Policją, kuratorami, placówkami oświaty, czy też ochrony zdrowia sprawia, że nasze zadania wykonywane są rzetelnie i sumiennie. Niejednokrotnie podejmujemy też trudne decyzje, mając zawsze na względzie jedno: dobro drugiego człowieka.
Poza pomocą społeczną Ośrodek realizuje także szereg innych zadań.
Od 2004 roku zajmujemy się realizacją ustawy o świadczeniach rodzinnych, od 2005 do 2008 roku realizowaliśmy zaliczkę alimentacyjna, która zastąpiona została świadczeniami z funduszu alimentacyjnego i w związku z tym prowadzimy działania wobec dłużników alimentacyjnych.
Od 2015 r. asystent rodziny wspiera rodziny z problemami opiekuńczo – wychowawczymi.
W latach 2016-2022 realizowaliśmy wypłaty świadczeń wychowawczych, tzw. 500+ oraz świadczeń „Dobry start”.
Prowadzimy także obsługę stypendiów i zasiłków szkolnych, Karty Dużej Rodziny, Zachodniopomorskiej Karty Seniora, Zachodniopomorskiej Karty Rodziny, dodatków mieszkaniowych czy też wydajemy zaświadczenia do programu „Czyste Powietrze” i programu „Ciepłe mieszkanie”. W ostatnich latach Ośrodek realizował także szereg zadań zleconych m.in. obsługa dodatku węglowego, dodatku do innych źródeł ciepła, refundacja podatku VAT dla odbiorców paliw gazowych, dodatku osłonowego, dodatków elektrycznych a także bonów energetycznych, wypłata świadczeń dla obywateli Ukrainy oraz świadczeń dla osób goszczących obywateli Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, kwalifikujemy do otrzymania pomocy żywnościowej w ramach programu Fundusze Europejskie na Pomoc Żywnościową.
W okresie swojej działalności Ośrodek brał udział w różnych przedsięwzięciach lokalnych, programach rządowych oraz projektach współfinansowanych z funduszy europejskich (POKL, Aktywny Senior z Gminy Szczecinek, Gmina Szczecinek wspiera seniorów”).
Od kilku już lat realizujemy m.in.: Program „Posiłek w szkole i w domu” (2006 do dziś), Program „Opieka Wytchnieniowa” (2019 do dziś), Program „Asystent Osobisty Osoby z Niepełnosprawnością” (2021 do dziś), Program „Korpus Wsparcia Seniorów” (2022 do dziś), Program „Opieka 75+” (2018), Program Wieloletni „Senior+” (2019 do dziś).
W ramach realizacji zadań z zakresu przeciwdziałania przemocy domowej (wcześniej: przemocy w rodzinie), od 2012 roku Ośrodek prowadzi obsługę administracyjno-techniczną Zespołu Interdyscyplinarnego, którego siedziba mieści się w naszym Ośrodku. W Ośrodku działa również Punkt Konsultacyjny dla ofiar i sprawców przemocy domowej.
Ponadto okresie swojej działalności niejednokrotnie udzielaliśmy pomocy mieszkańcom gminy w związku z klęską żywiołową, zdarzeniem losowym, stanem epidemii oraz konfliktem zbrojnym na terytorium Ukrainy.
Ośrodek prowadzi 5 placówek: 4 kluby Senior+ w miejscowościach Gwda Wielka, Wierzchowo, Turowo, Parsęcko oraz Placówkę Wsparcia Dziennego znajdująca się w Wilczych Laskach.
Wspomnieć wypada, że od 1995 r. do końca października 2014 roku w strukturach Ośrodka funkcjonował Środowiskowy Dom Samopomocy, który obecnie jest samodzielną jednostką organizacyjną.
W latach 1990-2004 pierwszym kierownikiem Ośrodka była Pani Krystyna Szyszko, w latach 2004-2009 Pani Małgorzata Zieleńczuk, w latach 2009 – 2017 Pan Czesław Gołubiński. Obecnie – od 2017 roku Dyrektorem Ośrodka jest Pani Marzena Nowacka.
Dziękuję wszystkim pracownikom tym obecnym i tym byłym za te 35 lat wrażliwości, wyrozumiałości, trudu oraz zaangażowania w realizowaniu zadań.